توتال فوتبال

توتال فوتبال عنوان مفهومی تاکتیکی است که در آن هر یک از بازیکنان ذخیره می‌توانند نقش بازیکن دیگری در زمین را به عهده بگیرد....

 

 جک رینولدز، مربی آژاکس پیش از جنگ جهانی دوم، پیشگام ایده‌ی یک فوتبالیست جامع بود، یعنی بازیکنی که بتواند هر نقشی را ایفا کند، ایده‌ای که توسط والری لوبانوفسکی و ارنست هَپل در طراحی سیستم‌های 4-3-3 مدرن و 1-3-3-3 به کار گرفته شد. 

  رینوس میشل، کسی که شاگرد رینولدز بود، خود در سال 1965 به مربیگری آژاکس رسید و به شکلی ماهرانه این مفهوم را طوری گسترش داد که امروزه از آن با عنوان توتال فوتبال یاد می‌شود، و از آن در تمرینات آژاکس و تیم ملی هلند در دهه هفتاد میلادی استفاده کرد. همچنین این فلسفه بعدتر و پس از خروج میشل از باشگاه و رفتن به بارسلونا در سال 1971 توسط استفان کُواکس مربی جدید آژاکس پرورش پیدا کرد. 

  مهاجم هلندی یوهان کرایوف معروف‌ترین نماینده این سیستم است. با وجود اینکه کرایوف به عنوان یک مهاجم مرکزی به کار گرفته می‌شد، به همه جای زمین سر می‌کشید، و در هرجایی که میتوانست بیشترین آسیب را به حریف بزند ظاهر می‌شد. و این موجب نیاز به یک سیستم پویا می‌شد. کرایوف زمانی که به عنوان مربی کار می‌کرد، به این اصول پایبند بود. تا به امروز، این نوع از تئوری تاکتیکی انقلابی در فوتبال محسوب می‌شود، و بسیاری از تیم‌های توانمند مانند بارسلونا سعی کردند تا از توتال فوتبالی پیروی کنند که پیش‌تر آژاکس در اوایل دهه 70 میلادی از نمونه اولیه آن بهره می‌برد.